Piraziz
dokuz mahallesi bulunan ilçe merkeziyle birlikte Akçay köyü, Armutçukuru Köyü, Balçıklı Köyü, Bozat, Bülbüllü Köyü, Çayırköy, Çağlandere Köyü,Deregözü, Esentepe Köyü, Gökçeali Köyü, Güneyköy, Hasanşeyh Köyü, Kılıçlı Köyü, Narlık Köyü, Nefs-i Piraziz Köyü,Medrese Örnekköy, Şerefli Köyü, Tepeköy, Yunusemre Köyü olmak üzere 21 köyümüz Piraziz genelini oluşturmaktadır.
İlçemizin tarımsal üretimi fındığa dayalı olup, ana geçim kaynağı bu üründen elde edilen gelirdir. İlçe ekonnomisi ve ticari hareketlilik fındıktan elde edilen gelirle yakında alakalıdır.
Halkımız Paşakonağı, Bektaş, Çambaşı, Sarıalan Yaylaları'nı kullanmakta, İnboynu, Bozattaşı, Rızvan, Murtaz, Piraziz Karatepe, Kaleboynu, Semen obalarından yaz süresince konaklama amacıyla yararlanmaktadır.
Karayolu ulaşımı ile yurdumuzun her tarafına bağlantısı olan Piraziz, hava taşımacılığında Ordu-Giresun havalimanı kullanmaktadır.
Piraziz mutfağı zengin sebze ve bitki çeşitleriyle vejeteryan mutfağına eşsiz bir örnek teşkil etmekte, zengin deniz ürünleri, pidesi ve köftesi ilçemiz mutfağını ayrıcalıklı kılmaktadır.
TARİHİ ESERLER
Piraziz ilçesi, eski eserler bakımından pek zengin sayılmasa da, kalesi, konakları, dinî nitelikli bazı eserleriyle hatırı sayılır düzeydedir. Bu eserlerden bazıları geçen yüzyıllara rağmen halen orijinal özelliklerini korumaktadır. Doğal güzelliğin içinde adeta saklı duran söz konusu tarihi varlıklarımız hakkında elde edilen bilgileri kısaca aktarabiliriz:
1-Bendehor (Mendehorya) Kalesi
Bendehor kalesinin antik dönemden kalma olup olmadığı ve bu adın ne anlama geldiği konusunda tarihçiler arasında tam bir mutabakat oluşmamıştır. Piraziz'de en eski iskân yeri olan ve bölgenin Türkler tarafından fethinden önceki tarihlerde yapıldığı anlaşılan Bendehor Kalesi, şimdiki Kaleyanı veya Ayıkaşı adlı mahallenin bulunduğu yerdedir.
Tıpkı Bulancak ilçesindeki Öksün Kalesi, Espiye'deki Andoz Kalesi gibi burası da Çepni beyleri yöreyi ele geçirdikleri sırada ahalisi Hıristiyan olan küçük bir istihkâmdı, palanka idi. Muhtemelen halkın bağlılık bildirmesi ile barış yoluyla elde edilmiş ve içindeki gayrimüslim unsurlar yerlerinde kalmıştı. Burada 1455'de 24 erkek mükellefin oturduğu ve bunlardan 1.868 akçe vergi alındığı ifade edilmiştir. Gayrimüslimler arasında bulunan Murat, Tekir ve Sevinç gibi Türkçe isimler, Hıristiyan Türklerin bölgede İslam öncesindeki varlığını akla getirmektedir.
1455 ve 1485 yıllarında yapılmış olan vergi kayıtlarında, Kepsil, Elmalu, Kırık, Bozat nahiyeleri ve hatta Piraziz çevresinde gayrimüslimlerin yaşadığı Öksün ile birlikte ikinci iskân yeri olan Bendehor'un, merkez niteliği taşıdığını söylemek mümkündür. Nitekim 1455'de Piraziz yöresini kısmen kapsayan sekiz köylük Davut Kethüda Bölüğü, Kovanlık yöresine tekabül eden beş köylük Elmalı Divanı ve Gülyalı yöresini kapsayan Ebülhayr Kethüda Bölüğü malî açıdan buraya bağlı kaydedilmiştir. Vergi defterleri Bendehor Kalesi'ndeki görevliler konusunda ise sessizdir. Nitekim bu konuda sadece 1547 tarihli defterde Abdullah oğlu Mustafa adlı bir kişi merdan-ı kal'a imlasıyla kaydedilmiştir. Bu durum kalenin Osmanlı döneminde askerî niteliğinin zayıfladığını göstermektedir.
Gerek ihtidaî faaliyetlerle ve gerekse göçler neticesinde Bendehor'un, zaman içinde Türkleştiği anlaşılmaktadır. Nitekim 1530 yılı kayıtlarında köyde 25'i yetişkin bekâr erkek, 77'si çiftçi hanesi olmak üzere toplam 102 Müslüman vergi mükellefinden söz edilmiştir.
1547 tarihinde Bendehor'da 86, 1613 yılında ise 91 Müslüman vergi yükümlüsünün kaydı yapılmıştır. Müslüman mükelleflerden bazılarının baba adlarının Todoros, Nikita, Yorgi ve Kostantin tarzında yazılmış olması, Bendehor kalesi sakinlerinin ihtida yoluyla Müslüman olduğunu göstermektedir. 1607 tarihli bir belgede Şeyhli köyü yakınlarında, güvenlik için bir palanka yapılmasına izin verildiği bildirilmektedir. Bu yapının Bendehor olduğu, eskiyen kalenin yeniden ihya edilmeye çalışıldığı anlaşılmaktadır.
Bu tarihten 19.yüzyıla kadar, Bendehor kalesinin de içinde bulunduğu yörenin tarihine ışık tutacak fazla kaynak yoktur. Buna rağmen sahilde kent oluşumunun gerçekleşmeye başladığı 19.yüzyılın ikinci yarısına kadar bölgenin genel olarak köy yerleşimi ile tarihi süreci tamamladığını söyleyebiliriz. Bu süreç içinde, Abdal iskelesini gözetleyen işlevinden başka Bendehor kalesinin statüsünü ortaya koyacak verilerden ise yoksunuz.
Piraziz ilçesinin çekirdeğini oluşturan Bendehor Kale/köyünün merkezî fonksiyonunu iyice yitirdiğini, nüfus potansiyelinin giderek sahilde Abdal İskelesi ve Cuma cami etrafında artış gösterdiğini söyleyebiliriz.
2-Şeyh İdris Türbesi
Bölgenin Türk yerleşimine açılması sırasında Türkmen gruplar içinde buraya geldiği anlaşılan Şeyh İdris'in 1399'da vefat ettiği anlaşılmaktadır. Dolayısıyla bu günkü Şeyhli Mahallesinde bulunan tekkenin bu tarihe yakın bir zamanda yapıldığı söylenebilir. Halk arasında, şeyhin ormandan kestiği ağaçların geceleri geyikler tarafından tekkenin olduğu mekâna taşındığı, bu gün giriş kapınsın sağında ve solunda bulunan ağaç dilmelerin bu dönemden kalma olduğu mitolojik bir dille anlatılmaktadır.
2007'de restore edildiği bilinen tekke, geniş bir bahçe duvarı ile ihata edilmiş basit kare planlıdır. Giriş kapısının iki yanında yer alan ahşap malzemeden başka orijinal bir görüntü taşımamaktadır.
Şeyh İdris ve muhtemelen oğlu Ali Şeyh ile torunu İdris Şeyh'in de mezarını içine alan türbe ise Gökçeali köyündedir. Türbenin ilk olarak ne zaman yapıldığı, Şeyh İdris'in vefat ettiği 1399 yılında mezarı üzerine bir türbe binasının yapılıp yapılmadığı konusunda şimdilik bilgi yoktur. 2004'de gerçekleştirilen yenilemeden önceki kâgir türbe binasının, 1980'li yıllarda çatısının değiştirildiği, bakır kaplama yapıldığı bilinmektedir. Türbedeki aslı restorasyon, İl Özel İdaresi ve Giresun Valiliğinin ortaklaşa yürütmüş olduğu çalışma ile 2013 yılında tamamlanarak türbe ziyaretçilere açılmıştır.
